Niegdysiejsze znachorki, które umiały leczyć bóle zębów były już specjalistkami w swoim „zawodzie”. Zlikwidowanie albo złagodzenie bólu zęba wymagało bowiem nie lada wiedzy, ponieważ oprócz podstawowych właściwości ziół, trzeba była umieć sporządzić z nich inhalacje albo płukanki. Znachorki podawały więc na bolące zęby płukanki z lulka czarnego – działały nasennie i uspokajająco oraz zalecały gotowany mak, który pogłębiał działanie uspokajające oraz działał przeciwbólowo (dzięki zawartości alkaloidów opiumowych). Podobne działanie wykazują podawane w śladowych ilościach wyciągi z czarnego bzu oraz widłaka.

Źródło: Opracowanie własne