Choroby zębów i tkanek przyzębia dokuczały prawie każdemu członkowi Zakonu Kawalerów Maltańskich. Przyczyną była dieta bogata w cukier. Nagminnie występujące: próchnica, ropnie okołozębowe, odsłonięte korzenie i rozchwiane zęby, stały się przyczyną wprowadzenia w 1176 r. zasad zdrowego żywienia – jednej z pierwszych w historii nowożytnej przemyślanej diety. Ówczesny Wielki Mistrz zalecił, by chorym podawać rosół, mięso i białe pieczywo - wszystko, co najdelikatniejsze i najlepsze z jedzenia.

Zakonnicy wprowadzili wizyty lekarskie oraz karty chorobowe; chirurdzy wykonywali m.in. zabiegi stomatologiczne. W szpitalach prowadzonych przez Kawalerów Maltańskich mogli pracować jedynie bracia, którzy pomyślnie zdali egzamin teoretyczny i praktyczny, a ocenę wystawiali im bardziej doświadczeni lekarze w sutannie.

Źródło: Opracowanie własne