„Zgodnie z ustawą o zawodzie lekarza i lekarza dentysty pacjent ma prawo do pełnej informacji na temat stanu swojego zdrowia, a także proponowanych i możliwych metod diagnostyki”– czytamy w „Gazecie Prawnej”.

Na temat prawa pacjenta do informacji wypowiedział się też Sąd Najwyższy, wydając wyrok w sprawie dotyczącej wprawdzie prawa do aborcji, ale w ustnym uzasadnieniu podana została fraza, iż nie była to tylko sprawa o prawo do usunięcia ciąży, ale o prawo pacjenta do informacji oraz o sposób przestrzegania procedur medycznych.

Wspomniana sprawa dotyczyła kobiety, której lekarz, podejrzewając, że jego ciężarna pacjentka nosi dziecko z wadą genetyczną, nie udzielił o tym informacji, ani nie dał skierowania na badania prenatalne. Badań tych nie wykonano również w szpitalu, do którego lekarz skierował pacjentkę. Kobieta, podejrzewając nieprawidłowości w rozwoju płodu, wykonała w końcu badania prenatalne w innym województwie. Jej przypuszczenia się potwierdziły. Po urodzeniu dziecka, kobieta oddała sprawę do sądu, uważając, że zostały naruszone jej dobra osobiste, i argumentując, że brak informacji o stanie zdrowia oraz odmowa wydania skierowania na badania prenatalne uniemożliwiły jej podjęcie decyzji o ewentualnej aborcji.

Z wyroku wydanego przez Sąd Najwyższy i z ustnego uzasadnienia tegoż wynika, iż lekarz ma obowiązek poinformować pacjenta o stanie jego zdrowia. Kiedy ma zaś podejrzenia odnośnie przyczyny dolegliwości, powinien skierować go na dodatkowe badania. Jeśli sam nie może wystawić takiego skierowania, jego obowiązkiem jest poinformować pacjenta, gdzie można otrzymać potrzebne skierowanie. Niedopełnienie tych obowiązków jest równoznaczne z naruszeniem dóbr osobistych pacjenta.

Źródło: „Gazeta Prawna”