Małe, ale o wielkiej mocy niszczenia – tak można scharakteryzować najkrócej mikrozagrożenia, które mogą doprowadzić do niepowodzenia leczenia protetycznego z zastosowaniem implantów dentystycznych. Osteointegrację, czyli łączenie implantu z kością mogą utrudniać lub uniemożliwiać następujące mikrozagrożenia:

• mikroruchy implantu, nawet minimalne, ale pojawiające się podczas fazy gojenia – mogą prowadzić do tworzenia tkanki włóknistej zamiast kości;

• mikrouszkodzenia kości, które powstają np. wskutek ciepła generowanego podczas wiercenia w kości lub działania z nadmierną siłą na tkanki podczas wszczepiania implantu;

• biofilm bakteryjny, którego nawet mała ilość na powierzchni implantu może prowadzić do periimplantitis;

• mikroszczeliny przy implancie, które powstają na styku implantu z kością lub protezą, stają się miejscami gromadzenia się bakterii i resztek pokarmowych, co z czasem utrudnia stabilne połączenie implantu z kością;

• mikrouszkodzenia tkanek podczas zabiegu implantowania, szczególnie małych naczyń krwionośnych w otaczającej implant tkance, gdyż może to ograniczać dopływ krwi, który jest kluczowy dla regeneracji kości wokół wszczepu.