Jeśli nie ma możliwości leczenia zachowawczego, zgorzel jest jednym ze wskazań do ekstrakcji zębów mlecznych. Zalecenie usuwania zębów ze zgorzelinowym rozpadem miazgi wynika z faktu, że ów stan chorobowy stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia ogólnego oraz dla rozwoju i zdrowia zębów stałych. Zgorzelinowy rozpad miazgi może bowiem skutkować powikłaniami:

• miejscowymi, takimi jak zapalenie tkanek okołowierzchołkowych, destrukcja kości, zajęcie mieszka zawiązka zęba stałego i uszkodzenie rozwoju narządu szkliwootwórczego (skutkuje to pojawieniem się zębów stałych, głównie przedtrzonowców, z ubytkami szkliwa w wierzchniej wartstwie);

• ogólnoustrojowymi – od przypominających przeziębienie po posocznicę.

   

W prawidłowo ukształtowanych łukach zębowych każdy z mleczaków pełni rolę stabilizatora zapewniającego właściwe ułożenie garnituru pierwszych zębów. Każdy mleczak niejako „rezerwuje” również przestrzeń dla zęba stałego, który w odpowiednim czasie zacznie się rozwijać z zawiązka znajdującego się pod zębem mlecznym. Jeśli ekstrakcja zęba mlecznego zostanie przeprowadzona na krótko przed wyrżnięciem się zęba stałego, nie będzie to stanowiło problemu ani dla prawidłowego rozwoju szczęk, ani dla zdrowia i układu zębów stałych. Jeżeli jednak ząb mleczny trzeba będzie usunąć wcześnie, na długo przedtem niż zęby stałe zaczną wyłaniać się z dziąseł, i nie zadba się o protezowanie luki po mleczaku, z powodu wędrówki pozostałych zębów w łuku zaburzeniu może ulec prawidłowy układ uzębienia z drugiego garnituru.

Źródło: Opracowanie własne