Elastomery, inaczej zwane elastycznymi lub kauczukowo – silikonowymi masami wyciskowymi, to nowoczesne materiały, którymi operuje współczesna protetyka. Są to syntetyczne kauczuki, przechodzące ze stanu płynnego w stały, lecz elastyczny w procesie polimeryzacji, zwanym też wulkanizacją.
Mogą posiadać konsystencję:
-
gęstego ciasta
-
gęstej pasty
-
płynu.
Zalety elastomerów:
-
elastyczność
-
duża dokładność odwzorowania
-
wytrzymałość mechaniczna
-
zdolność do niezmiennego zachowywania nadanego kształtu
-
uniwersalność zastosowania.
Z elastomerów wykonuje się wyciski czynnościowe do protez całkowitych oraz precyzyjne wyciski do protez stałych. Wykorzystuje się je do tworzenia wycisków jedno- i dwuwarstwowych – w przypadku tych ostatnich, z materiałów o gęstej konsystencji powstaje warstwa podstawowa wycisku, zaś produkty w konsystencji lekkiej tworzą warstwę uzupełniającą, precyzyjnie odwzorowującą szczegóły wnętrza jamy ustnej pacjenta.
Do elastomerów zalicza się:
-
Masy silikonowe:
- kondensacyjne – ich polimeryzacja nie jest zakończona w chwili wyjmowania wycisku z ust pacjenta; zaleca się dla nich natychmiastowe wykonanie modelu protezy, by nie dopuścić do niedokładnego odwzorowania powierzchni; masy te są bardzo odporne na rozdarcie i na odkształcenia, ale ich hydrofobowość może prowadzić do zniekształceń wycisku, kiedy w jamie ustnej pacjenta dochodzi do znacznego krwawienia lub wysięku;
- addycyjne – polimeryzacja jest zakończona w chwili wyjmowania wycisku z jamy ustnej pacjenta, dlatego wykonanie modelu roboczego może nastąpić nawet kilka dni po pobraniu wycisku; masy te mają jednorodną konsystencję, są łatwe w użyciu, neutralne w smaku i zapachu; mają dobrą pamięć materiałową, dzięki czemu powracają do wcześniej nadanych kształtów.
-
Masy polieterowe – najmniej kurczliwe wśród wszystkich mas elastycznych, o doskonałych właściwościach odwzorowujących, zalecane w pracach implantologicznych. Ich szczególną cechą jest hydrofilowość.
-
Materiały polisulfidowe – hydrofilne masy o dość dużej kurczliwości i podatności na odkształcanie.
Źródło: Opracowanie własne