Endodoncja – dziedzina stomatologii zajmująca się diagnozowaniem i leczeniem chorób miazgi i tkanek okołowierzchołkowych.

Miazga – miękka tkanka zęba, znajdująca się w jamie miazgowej. Składa się z tkanki łącznej, nerwów i naczyń krwionośnych; jest jedyną ukrwioną częścią zęba. Dzieli się ją na: koronową (komorową) i korzeniową. W miazdze koronowej występują rogi miazgi, które ułożone są w stronę guzków zębowych.

Przyczyny chorób miazgi:

• próchnica,
• bakterie (przenikające poprzez ubytek próchnicowy, odsłoniętą zębinę lub miazgę, patologiczną kieszonkę patologiczną, krew),
• zakażenie,
• uraz zęba,
• częste zmiany temperatury i kwasowości w jamie ustnej.

Objawy:

• ból,
• ćmienie,
• obrzęk dziąsła, policzka,
• nieprzyjemny zapach z ust,
• wrażliwość na słodkie i zimne pokarmy i napoje,
• ubytek próchnicowy,
• ropnie,
• zmiana barwy zęba.

Miazga jest tkanką bardzo unerwioną i unaczynioną. Gdy wytworzy się w niej stan zapalny, to następuje przekrwienie (puchnie), a ponieważ jest otoczona twardymi tkankami, to krew nie ma ujścia i uciska na nerwy. To powoduje ból, który może być niewielki i ciągły lub niezwykle silny.

Skutki:

• obumarcie miazgi,
• choroby tkanek okołowierzchołkowych,
• zniszczenie kości,
• utrata zęba.

Źródło: Opracowanie własne