Hemofilia, zwana skazą krwotoczną, to wrodzona, nieuleczalna choroba, występująca z częstotliwością ok. 1:1000 urodzeń. Najczęstszym objawem hemofilii są bardzo trudne do zatrzymania krwawienia z uszkodzonych urazem naczyń krwionośnych i wlewy krwi do stawów czy narządów wewnętrznych – często pojawiające się samoistnie. Przyczyną choroby jest genetyczny defekt, polegający na braku lub niedoborze jednego z czynników krzepnięcia krwi. Leczenie polega na uzupełnianiu niedoborów tego czynnika. Chorzy na hemofilię powinni pozostawać pod stałą opieką lekarską i przyjmować zalecone leki, dzięki którym mogą normalnie żyć, pracować i funkcjonować w społeczeństwie.

Chory na hemofilię powinien nosić przy sobie legitymację potwierdzającą ten fakt i ZAWSZE informować stomatologa przed podjęciem przez niego jakichkolwiek działań o swojej chorobie. Rutynowa kontrola stanu uzębienia niesie ze sobą ryzyko uszkodzenia tkanek i wystąpienia krwawień, a zabiegi stomatologiczne czy zastrzyki prawie zawsze są związane z krwawieniem w jamie ustnej.

W przypadku wystąpienia krwawienia, chory powinien jak najszybciej otrzymać lek wspomagający wytworzenie skrzepu – im szybciej, tym lepiej, ponieważ eliminuje się ryzyko znacznej utraty krwi oraz zapobiega wystąpieniu urazów organów wewnętrznych. Jeśli krwawienie jest silne i nie ustaje (pomimo podania odpowiedniego leku), a rana jest rozległa, konieczne jest wezwanie pogotowia.

Dla chorego na hemofilię najważniejsza i najbezpieczniejsza jest profilaktyka chorób zębów i przyzębia. Powinien regularnie odwiedzać stomatologa, skrupulatnie wykonywać jego polecenia i przestrzegać ustaleń zasad higieny jamy ustnej oraz nie zaniedbywać pojawiających się zmian na szkliwie czy w tkankach przyzębia.

Źródło: „Dziennik Polski”