Choroby pęcherzowe jamy ustnej to jedne z powszechniej występujących wśród społeczeństwa dermatoz. Najczęściej mają podłoże autoimmunologiczne, jednak znane są przypadki, kiedy czynnikami prowokującymi mogą być oparzenia skóry, leki czy światło słoneczne. Opisano również przypadki, kiedy przyczyną rozwoju choroby było spożycie czosnku lub cebuli.

Oto kilka przykładów śródnaskórkowych pęcherzowych zmian w obrębie jamy ustnej:

• Pęcherzyca zwykła — to najczęstsza odmiana pęcherzycy. Dotyczy ona śluzówek, które wyściela nabłonek wielowarstwowy płaski. Cechuje się bolesnymi wykwitami z tendencją do powiększania się w obrębie jamy ustnej i gardła. Nadżerki w postaci pęcherzy często pękają podczas ruchów policzków czy języka.

• Pęcherzyca opryszczkowata – w obrębie błony śluzowej jamy ustnej występują charakterystyczne pęcherze przypominające pęcherzycę zwykłą.

• Pęcherzyca paraneoplastyczna – na błonach śluzowych występują rozległe bolesne nadżerki. Oprócz tego mogą pojawić się zmiany na spojówkach, a niekiedy również na rogówce, co może być przyczyną upośledzenia wzroku.

Rozpoznawanie poszczególnych odmian choroby opiera się na charakterystycznych zmianach w obrębie śluzówki bądź skóry. W pęcherzycy ograniczonej do błon śluzowych lekarz może zastosować leczenie miejscowe kortykosteroidami w monoterapii albo w połączeniu z solami srebra.