Pojawiające się w publikacjach sformułowanie „układ stomatognatyczny” oznacza zespół morfologiczno – czynnościowy, złożony zarówno z tkanek, jak i narządów, które znajdują się w obrębie jamy ustnej i twarzoczaszki. Układ ten stanowi funkcjonalną całość i spełnia kilka ról. Bierze udział w:

• pobieraniu pokarmu (żucie wstępne, trawienie, połykanie);

• artykulacji dźwięków;

• oddychaniu;

• wyrażaniu emocji.

Układ stomatognatyczny składa się z wielu elementów tworzących zespoły:

• zęby wraz z przyzębiem, które tworzą narząd zębowy (zespół zębowo – zębodołowy);

• układy zębów w łukach zębowych górnym i dolnym, tworzące układ artykulacyjny i okluzyjny (zespół zębowo zębowy);

• stawy skroniowo-żuchwowe (zespół stawowy) funkcjonalnie i anatomicznie powiązane z mięśniami żwaczami (zespół mięśniowo – stawowy);

• pozostałe tkanki i narządy jamy ustnej, twarzy i twarzoczaszki, w tym m.in. naczynia krwionośne, język, podniebienie, nerwy, błona śluzowa, ślinianki.

Struktury i zespoły tworzące układ stomatognatyczny wzajemnie się uzupełniają i są powiązane zarówno ze sobą, jak i z innymi anatomicznymi elementami ciała człowieka. Z tego względu jakiekolwiek dysfunkcje w obszarze układu stomatognatycznego mogą prowadzić do zakłóceń funkcjonowania innych elementów organizmu i odwrotnie.