Wybielanie zębów (i inne zabiegi typowo estetyczne), ujęte w wykazie usług w ramach wykupionego przez pracodawcę abonamentu medycznego, może być traktowane przez urząd skarbowy jako punkt objęty obowiązkiem zapłacenia zań podatku dochodowego. Jest to świadczenie nie podlegające medycynie pracy, fiskus może więc traktować to jako przychód.

Jeśli w abonamencie medycznym, który podarował nam pracodawca znajdują się jedynie tzw. świadczenia podstawowe, czyli należące do wykazu rutynowych badań kontrolnych czy zabiegów leczniczych, abonament traktowany jest jako świadczenie, mieszczące się w zakresie medycyny pracy i zdrowotnej profilaktyki zawodowej pracownika. Wówczas nie powstaje obowiązek opłacania podatku dochodowego, ponieważ fiskus nie dopatruje się tutaj znamion osiąganego przychodu.

Niektóre zakłady oferujące abonamenty medyczne dzielą zawarte w nich świadczenia na części:

• związaną z medycyną pracy

• profilaktyczną

• komercyjną.

Łatwiej wówczas ocenić, co podlega opodatkowaniu i w jakiej kwocie.

Kontrowersje budzi interpretacja fiskusa, KIEDY u podatnika powstaje obowiązek zapłaty podatku. Urząd skarbowy twierdzi, że w chwili przyjęcia przez pracownika karty abonamentowej. Nawet jeśli obdarowany nie skorzysta ze świadczeń podlegających opodatkowaniu albo nie skorzysta w ogóle z dobrodziejstw abonamentu, ma obowiązek opłacić podatek od części będącej przychodem, ponieważ PRZYJĄŁ abonament. Fiskus tłumaczy, iż z chwilą, gdy pracownik przyjmuje kartę, istnieje domniemanie konsumpcji świadczenia abonamentowego.

Ministerstwo Zdrowia przygotowało projekt ustawy o dobrowolnych dodatkowych świadczeniach zdrowotnych, w odniesieniu do zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Rozszerzone w nim zostało pojęcie działalności socjalnej zakładu, związanej z finansowaniem ze środków funduszu zakupu ubezpieczeń zdrowotnych.

Pomimo niejasności związanych z przychodem i podatkiem, które pojawiają się w chwili przyjęcia przez pracownika pakietu ubezpieczeń zdrowotnych, popyt na abonament zdrowotny od szefa nie maleje. Przeważnie jest to mile widziany dodatkowy element uposażenia.

Źródło: „Gazeta Prawna”