Gabinety lekarskie powstają coraz częściej w lokalach użytkowych o przeznaczeniu mieszkalnym. Przepisy określają, że jeśli w lokalu, którego charakter użytkowy ma się zmienić, nie będą wykonywane żadne przeróbki, zamiana wymaga zgłoszenia w urzędzie gminy lub miasta, w wydziale odpowiedzialnym za wydawanie pozwoleń na budowę. Urzędnicy mają 30 dni na ewentualne wyrażenie sprzeciwu; jeśli w tym terminie tego nie zrobią, można zmienić sposób użytkowania mieszkania. Sprzeciw może pojawić się w sytuacji, kiedy w planie zagospodarowania przestrzennego na danym obszarze nie przewidziano żadnych lokali usługowych, a jedynie mieszkalne. Zmiany charakteru użytkowego lokalu niewymagające wydania pozwoleń na budowę a jedynie zgłoszenia do urzędu nie mogą oprotestować sąsiedzi. Sytuacja taka komplikuje się, kiedy wymagane jest pozwolenie na budowę – wtedy sąsiedzi mogą wnieść sprzeciw.

Sąsiedzi mogą też skutecznie domagać się przywrócenia dawnemu mieszkaniu jego pierwotnego charakteru w sytuacji, kiedy właściciel przy zamianie sposobu użytkowania lokalu nie dopełnił formalności urzędowych.

W przypadku, kiedy mieszkanie ma status spółdzielczego własnościowego, wymagana jest zgoda spółdzielni na zmianę sposobu użytkowania. Wątpliwości mogą się pojawić, kiedy mieszkanie jest własnością wyodrębnioną i należy pod zarząd wspólnoty mieszkaniowej. Część prawników uważa, że zgoda wspólnoty jest wymagana. Część zaś powołuje się na wyrok Sądu Najwyższego z 2008 r.. Wynika z niego, że zmiana przeznaczenia lokalu innego członka wspólnoty nie mieści się w kompetencjach wspólnoty – przy czym oponenci nie przyjmujący tego wyroku jako wskazówki do zastosowania, argumentują, że wyrok ów dotyczy sytuacji zamiany sklepu spożywczego w restaurację, zaś czym innym jest zamiana mieszkania w gabinet stomatologiczny.

Zmiana mieszkania w gabinet stomatologiczny wiąże się z tym, że właściciel będzie płacił wyższy podatek od nieruchomości – kwoty stosowane w odniesieniu do lokali mieszkalnych a do przekształconych w lokale usługowe znacząco się różnią.

Źródło: „Dziennik Polski”