Badacze z trzech uniwersytetów w Wielkiej Brytanii pochylili się nad problemem prawa dziecka do głosu w leczeniu, któremu małoletni pacjent jest podawany. Problem jest poważny, ponieważ powszechnie uważa się, że dziecko u stomatologa czy lekarza medycyny niewiele ma do powiedzenia w tej kwestii i jego aktywność powinna ograniczyć się do wykonywania poleceń dorosłych. W przypadku, kiedy leczenie ma dotyczyć obszaru jamy ustnej, współpraca dziecka z dentystą i resztą zespołu jest szczególnie istotna.

Badacze przyjrzeli się, jak reagują dzieci w wieku 2-5 lat w praktyce stomatologicznej na zachowanie personelu dentystycznego oraz rodziców. Okazało się, że wpływ na uczestnictwo dziecka w leczeniu zębów miało zachowanie zarówno rodziców, jak i personelu medycznego. Ważna była zachęta ze strony pielęgniarki i rodziców do wyrażania przez dziecko własnego zdania.

Ponieważ wyniki innych prac naukowych wskazują na korzyści, jakie osiąga dziecko w zakresie zdrowia, kiedy ma możliwość bycia aktywnym uczestnikiem procesu leczniczego, rezultaty badania brytyjskich uczonych potwierdzają, że zasadne jest zapisane w Konwencji Narodów Zjednoczonych o Prawach Dziecka prawo dziecka do głosu oraz do aktywnego udziału w procesie komunikacji i podejmowania decyzji w celu podniesienia jakości świadczenia opieki medycznej.