Obowiązek zachowania tajemnicy lekarskiej dotyczy każdego lekarza lub lekarza dentystę. I to niezależnie od pełnionej funkcji, zajmowanego stanowiska czy formy uprawiania zawodu. Regulują to:

- art. 40 ust. 1 ustawy z 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2008 r. nr 136, poz. 857, z późn. zm.), który na lekarza nakłada obowiązek zachowania tajemnicy w związku z posiadanymi informacjami o pacjencie, w których posiadanie wszedł podczas wykonywania czynności zawodowych;

- art. 23 Kodeksu Etyki Lekarskiej.

"W sferze tajemnicy zawodowej lekarza będą mieścić się informacje przekazane przez pacjenta, członków rodziny pacjenta, personel medyczny i inne osoby, jak i informacje, które wynikają z ustaleń dokonanych przez lekarza samodzielnie, niezależnie od woli i wiedzy pacjenta. Będą to informacje dotyczące nie tylko pacjenta, ale także innych osób, ustalone przez lekarza w związku z wykonywaniem zawodu" - czytamy w "Gazecie Lekarskiej". Niezachowanie tajemnicy zawodowej grozi odpowiedzialnością:

- karną, która wynika z art. 266 § 1 kk

- zawodową, określoną przez art. 41 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o izbach lekarskich (Dz. U. nr 30, poz. 158, z późn. zm.)

- pracowniczą, co regulują przepisy Kodeksu Pracy.

Tajemnica lekarska może być uchylona, gdy:

- tak stanowi prawo, np. art. 240 kk, nakładający obowiązek niezwłocznego zawiadomienia przez lekarza organów ścigania o przygotowaniu, usiłowaniu lub dokonaniu przestępstw wymienionych w tym przepisie, m.in. przestępstwa zabójstwa;

- zachowanie uzyskanych przez lekarza informacji w trakcie wykonywania obowiązków zawodowych może być groźne dla życia lub zdrowia pacjenta albo innych osób;

- wyrażona jest zgoda pacjenta lub przedstawiciela ustawowego dziecka na ujawnienie posiadanych przez lekarza informacji;

- dochodzi do łamania praw człowieka - wynika to z art. 27 Kodeksu Etyki Lekarskiej.

Źródło: "Gazeta Lekarska"