Wprowadzenie do leczenia znieczulenia z wykorzystaniem gazów anestetycznych było jednym z przełomowych momentów w dziejach medycyny. Do najczęściej wykorzystywanych gazów anestetycznych zalicza się halotan, izofluran, sewofluran, dezfluran i podtlenek azotu – szczególnie chętnie stosowany przez dentystów. Choć niewątpliwie gazy anestetyczne są jednym z bardziej przydatnych elementów w procesie leczenia zabiegowego i stomatologia też chętnie je wykorzystuje, trzeba zawsze pamiętać, że kontakt z nimi nie pozostaje obojętny dla zdrowia człowieka.

Pierwsze doniesienia o skutkach ekspozycji na gaz znieczulający pojawiły się w literaturze pod koniec lat 60. XX wieku. Wskazywano wtedy, że u osób narażonych na ekspozycję krótkotrwałą mogą występować ospałość i zmęczenie, natomiast długotrwałe narażenie może być przyczyną samoistnych poronień, wad wrodzonych płodu, niepłodności, przedwczesnego porodu, nowotworów, chorób nerek oraz wątroby. Wszystkie te zagrożenia dla zdrowia zostały potwierdzone w ciągu kolejnych lat badań nad wpływem gazów anestetycznych na zdrowie człowieka.

Europejskie wyniki badań, które zostały przeprowadzone w nowoczesnych salach operacyjnych, z kontrolowaną klimatyzacją i wentylacją, wskazują, że narażenie na halogenowe anestetyki jest poniżej dopuszczalnych poziomów narażenia. Nie należy jednak bagatelizować problemu narażenia zdrowotnego personelu medycznego, gdyż zastosowanie nowoczesnych systemów wentylacji i zabezpieczeń nie eliminuje całkowicie ryzyka związanego z możliwością przedostania się do powietrza w sali, w której wykonywany jest zabieg, oparów czy kropel mieszanki anestetycznej. Konieczne jest zatem regularne przeprowadzanie czynności kontrolnych i konserwatorskich systemów i urządzeń wentylacyjnych w pomieszczeniach, w których do znieczulenia wykorzystuje się gazy anestetyczne.