Do najczęstszych przypadłości jamy ustnej dotykających osoby starsze zaliczają się: próchnica, choroby przyzębia, w tym paradontoza. Wszystkie prowadzić mogą do utraty zębów. Zjawisko bezzębia wcale nie jest rzadkie wśród seniorów – w Polsce odsetek osób bezzębnych jest jednym z najwyższych w Europie i wynosił 8 lat temu 44 proc. Stan ten wynika z ograniczonych możliwości leczenia stomatologicznego, co z kolei warunkowane jest skąpą liczbą świadczeń gwarantowanych. Powodem jest też bariera ekonomiczna – polskich seniorów nie stać w większości na korzystanie z prywatnych usług dentystycznych. Choć do naszego kraju z uwagi na niskie ceny leczenia i protetyki przyjeżdża wiele osób, aby ratować zęby i wstawiać implanty w ramach turystyki stomatologicznej, dla przeciętnego polskiego emeryta ceny usług w gabinetach są zaporowe. Powoduje to, że osoby starsze w Polsce odkładają leczenie zębów na czas bliżej nieokreślony. Tym samym zwiększa się u nich ryzyko zapadania na groźne dla życia choroby układu krążenia i odzębową chorobę odogniskową.

Jeśli dokładnie przyjrzeć się statystykom, wyjdzie na to, że stan zdrowia jamy ustnej polskich seniorów jest alarmujący. 5 lat temu w badaniach populacyjnych wykazano, że zaledwie 5 proc. osób starszych w Polsce ma zdrowe przyzębie. Ponadto co drugi senior ma dysfunkcję układu stomatognatycznego wynikającą z braków zębowych nieuzupełnionych protezami dentystycznymi lub implantami. Obecnie – wg Wskaźnika Aktywnego Starzenia (AAI) – nasz kraj znajduje się na przedostatnim miejscu wśród 28 innych państw europejskich.

Aby poprawić statystyki, potrzeba działań profilaktycznych i edukacyjnych – kierowanych jednak nie tylko do seniorów (bo ci już zęby stracili lub tracą), ale do młodych pokoleń – aby w swoje życie wdrażali pozytywne nawyki i zmiany, które uchronią ich przed utratą zębów w starszym wieku. To zadanie dla wszystkich stomatologów, także pedodontów.