Jeśli uszkodzona proteza wymaga naprawy, w zależności od stopnia i rodzaju uszkodzenia można to zrobić, wykorzystując jedna z dwóch metod: pośrednią lub bezpośrednią.

• Metoda bezpośrednia – polecana do niewielkich uszkodzeń lub takich, w których odłamany fragment porcelany idealnie przylega do miejsca, z którego odpadł. Naprawa przebiega w jamie ustnej pacjenta, dlatego rezultat jest natychmiastowy, a koszt – niższy niż w przypadku naprawy wymagającej przesłania uzupełnienia do pracowni. Minusami tego sposobu przywracania funkcjonalności protez mogą być: gorsze dopasowanie koloru i widoczne różnice w przezierności ceramiki.

• Metoda pośrednia – stosuje się ją do większych uszkodzeń lub kiedy naprawy wymaga element położony w słabo dostępnym obszarze protezy. Bardziej kosztowna niż metoda bezpośrednia, ale dająca rezultaty w postaci wyższej estetyki. Minusy to: konieczność współpracy z laboratorium protetycznym, dłuższy czas oczekiwania na naprawioną protezę, dwuetapowość postępowania.

Źródło: Opracowanie własne