Kilka dekad temu procedura leczenia protetycznego trwała tygodniami. Zanim proteza trafiła do pacjenta, przechodziła przez wiele etapów tworzenia:

• wizyta w gabinecie stomatologicznym;

• pobranie wycisku;

• zlecenie dla laboratorium protetycznego;

• zaangażowanie technika dentystycznego z laboratorium do wykonania pracy;

• wykonanie modelu protezy;

• dostarczenie protezy do gabinetu dentystycznego;

• przymiarka uzupełnienia – w tym miejscu albo następował koniec pracy nad tworzeniem protezy, albo uzupełnienie wędrowało z powrotem do laboratorium na korektę. Potem znów potrzebna była przymiarka, itd.

Wszystkie opisane czynności zajmowały dużo czasu.

Od momentu wprowadzenia cyfrowych rozwiązań dla stomatologii i techniki dentystycznej obserwujemy skracanie czasu trwania procedury i redukcję etapów od wywiadu po odbiór w pełni dopasowanej protezy. Kluczowe znaczenie mają tu:

• stosowanie systemu CAD/CAM;

• wykorzystywanie łączności on line, dzięki czemu do laboratorium protetycznego trafiają jeszcze „gorące” skany jamy ustnej pacjenta;

• możliwość tworzenia wirtualnych modeli protez bezpośrednio w gabinecie;

• wykorzystanie druku 3D.

Procedura tworzenia protezy w absolutnie minimalistycznym wydaniu może przebiegać obecnie w jednym pomieszczeniu: w gabinecie. Tu przeprowadza się wywiad, wykonuje skan, tworzy wirtualny model protezy i drukuje uzupełnienie. Dzięki temu pacjent – przynajmniej w teorii – zyskuje możliwość wyjścia z gabinetu z nowym uzębieniem już po jednej wizycie.

Źródło: Opracowanie własne