Duński system ubezpieczeń zdrowotnych zajął drugie miejsce w Europejskim Konsumenckim Indeksie Zdrowia w roku 2014, a Dania przeznaczyła w 2012 r. 11,9 proc. PKB na opiekę zdrowotną. Oto, co wyróżnia tamtejszy system ubezpieczeń zdrowotnych:

• System publiczny z regionalną odpowiedzialnością za politykę zdrowotną, profilaktykę i zapewnienie opieki domowej, oparty na lekarzu rodzinnym, z możliwością wykupienia dobrowolnego komplementarnego ubezpieczenia (polisa gwarantuje dostęp do usług stomatologicznych). Możliwość wyboru lekarza prowadzącego w dowolnym kraju UE.

• Zinformatyzowanie całego systemu opieki medycznej (karta elektroniczna dla każdego ubezpieczonego pacjenta z danymi o wykształceniu, relacjach rodzinnych, dochodach) i upublicznianie wyników szpitali w internecie.

• Brak minimalnego koszyka świadczeń gwarantowanych, ponieważ każdy obywatel ma prawo do leczenia uzasadnionego względami medycznymi.

• Bezpłatne leczenie szpitalne z maksymalnie miesięcznym okresem oczekiwania w placówkach publicznych na terapię planowaną dla wszystkich z możliwością wyboru szpitala na terenie całego kraju. Jeśli termin miesięczny jest przekroczony, pacjent ma prawo do leczenia w szpitalu prywatnym, a nawet za granicą, a koszt do wysokości stawek płaconych przez regiony jest pokrywany. Pacjent (lub ubezpieczenie prywatne) pokrywa jedynie ewentualną różnicę.

• Bezpłatne świadczenia u lekarzy rodzinnych, okulistów, laryngologów. Do pozostałych specjalistów obowiązuje skierowanie.

• Wsparcie gminy dla osób o niższych dochodach.

Źródło: „Dziennik Gazeta Prawna”