Polscy lekarze i dentyści postrzegani są dwojako: jak ofiarni, wysoko wykwalifikowani profesjonaliści albo też jak specjaliści od wyciągania pieniędzy z kieszeni pacjenta lub płatnika ubezpieczeniowego. Jak jest naprawdę?

„Polityka” w wydaniu z dnia 28.01.2015 r. zamieściła ciekawy artykuł pt. „Co dolega lekarzom?” traktujący o niemedycznych problemach przedstawicieli środowiska medycznego. „Zarabiają już bardzo dobrze. Ale narzekają. Wielu wyjeżdża z kraju. Albo zmaga się z uzależnieniami. Środowiskowo – tyleż solidarni, co skłóceni. Jak naprawdę żyje się polskim lekarzom?” – czytamy na początku. W dalszej części tekstu mowa jest m.in. o:

• tegorocznym głośnym sporze lekarzy z ministrem zdrowia – ze spostrzeżeniem/pytaniem, dlaczego całe społeczeństwo ma się zachowywać rynkowo, tylko nie lekarze;

• wyraźnym spadku satysfakcji z pracy, co deklarują lekarze w kolejnych edycjach ankiety na ten temat;

• dużej rozpiętości zarobków na porównywalnych stanowiskach pracy – rzędu od kilku do kilkudziesięciu tysięcy złotych na miesiąc;

• bolączkach pracy na kontraktach i związanych z tą formą zatrudnienia pułapkach materialnych;

• frustracji lekarzy POZ i specjalistów, które wynikają z konieczności ordynowania terapii zgodnie z ostrymi wymogami systemu NFZ i niemożności proponowania pacjentom najnowszych rozwiązań terapeutycznych;

• biurokracji, która zabiera rzecz najcenniejszą w kontaktach lekarza z pacjentem: czas, jaki można byłoby poświęcić na diagnostykę i planowanie leczenia.

Praca lekarza i dentysty nie jest łatwa; wysiłek bywa niedoceniany, sypią się oskarżenia pod adresem personalnym, choć powinny być kierowane ku założeniom i działaniu systemu. Lekarzom dolega wiele. Nie zawsze z winy własnej.

Źródło: „Polityka”