Hipodoncja stwierdzana jest, kiedy w jamie ustnej brakuje zawiązków 1-5 zębów. Niezależnie od liczby brakujących zawiązków, zawsze konieczne jest podjęcie wielokierunkowego leczenia, które obejmie działania:

• pedodontyczne – to przeglądy jamy ustnej oraz profilaktyka stomatologiczna od najwcześniejszych tygodni życia;

• ortodontyczne – z wykorzystaniem aparatu ortodontycznego; ma na celu uniknięcie leczenia protetycznego i dąży do zamknięcia luk po brakujących zębach przez przesunięcie zębów sąsiednich i odtworzenie w ten sposób ciągłości łuku zębowego;

• protetyczne – wdrażane, kiedy zaistnieje taka konieczność; ten typ leczenia jako jedyny stosowany jest u dzieci starszych, gdzie istnieją ustalone już warunki zgryzowe; najczęściej stosowane jest leczenie protezą ruchomą. Dopiero zakończenie rozwoju upoważnia do wystąpienia o protezę stałą i jest okresem, od którego dopuszczalne jest leczenie z wykorzystaniem implantów.

Kluczem do określenia, jaki rodzaj leczenia zostanie zastosowany, jest wiek dziecka oraz okluzja.

W ciężkich przypadkach wymagana jest ścisła współpraca specjalistów z różnych dziedzin w zakresie terapii.

Źródło: Opracowanie własne