W załączniku nr 1 do obwieszczenia ministra finansów z 14 listopada 2008 r. w sprawie stawek karty podatkowej znalazły się informacje o wysokości kwoty, do której można wykonywać świadczenia przy prowadzeniu niektórych usług obowiązujących w 2009 r. (Monitor Polski nr 88, poz. 771).

O wysokości podatku płaconego w formie karty decydują:

- rodzaj prowadzonej działalności i liczba godzin w tygodniu przeznaczona na jej prowadzenie

- miejscowość, w której działalność gospodarcza jest prowadzona

- liczna zatrudnionych pracowników.

W tym roku więcej fiskusowi oddadzą m.in. stomatolodzy i lekarze; dla przykładu: jeśli prowadzili działalność do 48 godz. tygodniowo – za każdą godzinę odprowadzą podatek w wysokości 12, 80 zł - o 50 gr więcej niżeli w 2008 r.

Przedsiębiorcy, którzy zaczynają dopiero prowadzenie działalności, muszą wybrać sposób opodatkowania. O tym, czy możliwe jest rozliczanie się z fiskusem na zasadzie karty podatkowej można dowiedzieć się z ustawy z 20 listopada 1998 r o zryczałtowanym podatku dochodowym, gdzie zawarty jest pełen wykaz rodzajów działalności objętych tą formą opodatkowania.

Należy zawnioskować do naczelnika właściwego urzędu skarbowego o wybór opodatkowania w formie karty podatkowej. Wniosek należy złożyć również w przypadku, gdy przedsiębiorca chce zmienić formę opodatkowania. Trzeba to uczynić do 20 stycznia danego roku – inaczej urząd uzna, że przedsiębiorca pozostaje przy starym sposobie opodatkowania. Po rozpatrzeniu wniosku urząd wydaje decyzję, w której określa wysokość karty podatkowej na dany rok. Kontynuacja opodatkowania w formie karty nie wymaga corocznej aktualizacji.

Źródło: „Rzeczpospolita”