Zęby, podobnie jak i inne struktury ludzkiego ciała, ulegają działaniu upływającego czasu. Niektórym osobom w średnim wieku potrzebne bywają protezy – najczęściej dla uzupełnienia niewielkiej luki w uzębieniu. Przyszli użytkownicy protez chcą, aby uzupełnienia wyglądały naturalnie: czują się oni zazwyczaj jeszcze na tyle młodo, że trudno im pogodzić się z koniecznością wspomagania naturalnego uzębienia sztucznymi elementami. Fakt noszenia protezy budzi u nich zażenowanie. Jednocześnie osoby takie często doskonale wiedzą, czego chcą i jak to ma wyglądać. Zadaniem protetyka i technika jest więc nie tylko zaopatrzenie pacjenta w protezę, ale i swoiste jego uszczęśliwienie – poprzez wykonanie pracy, która sprosta wymaganiom użytkownika, nie pozostając jednocześnie w sprzeczności z naturalnością wyglądu uzębienia.

Technik dentystyczny, chcąc wykonać protezę zębów dla pacjenta w średnim wieku, wyglądającą naturalnie, powinien wziąć pod uwagę, że:

• zęby takich osób mają najczęściej nieco starte szkliwo – wiąże się to z ciemniejszym kolorem uzębienia i lekko „zużytym” wyglądem;

• na powierzchni szkliwa mogą występować pęknięcia; część z rys, które powstały dawno temu, może mieć ciemniejszy odcień z powodu osadzenia się w nich zanieczyszczeń; preparacje zbyt ciemnych spękań u pacjentów stosunkowo młodych wyglądają mało naturalnie;

• mamelony (wypustki szkliwa) nie mają już kształtu regularnych falbanek, miejscami są starte, mniej wyraziste;

• krawędzie szkliwne nie są równe – można zauważyć na nich różne defekty powstałe na skutek uszkodzeń mechanicznych lub starcia;

• z upływem czasu obniżają się dziąsła – zęby przez to wydają się dłuższe; mogą być widoczne odsłonięte szyjki zębowe.

Źródło: „Nowoczesny Technik Dentystyczny”