O próchnicy zębów wiadomo, że jest to choroba wieloczynnikowa, zależna od biofilmu i modulowana dietą. Związana jest ona z dysbiozą w obszarze jamy ustnej (czyli z zakłóceniem równowagi w mikrobiomie tego obszaru). Zakłócenie to wiąże się ze zwiększoną liczbą bakterii szkodzących szkliwu zębów w porównaniu do bakterii korzystnych dla zdrowia jamy ustnej. Z tego względu uważa się, że w leczeniu próchnicy – poza działaniami podejmowanymi przez dentystów, a służącymi usunięciu chorych tkanek z zębów dotkniętych próchnicą – należy uwzględniać również działania służące przywróceniu równowagi w obszarze jamy ustnej i kontrolowanie czynników ryzyka próchnicy.

Jednym z faktorów, który umożliwia otrzymanie równowagi w jamie ustnej jest ślina. Naukowcy uważają, że ma ona fundamentalne znaczenie w tym zakresie, ponieważ bezpośrednio wpływa na wszystkie główne składniki związane z powstaniem i rozwojem próchnicy: zęby, biofilm i podłoże dostarczające składników odżywczych dla bakterii patogennych.