Pacjent niezadowolony z pracy służb medycznych, funkcjonowania placówek udzielających świadczeń zdrowotnych, lub poszkodowany w wyniku źle prowadzonego leczenia ma prawo do składania skarg oraz żądania odszkodowania lub zadośćuczynienia. W egzekwowaniu należnych praw pomogą rzecznicy.

Rzecznik praw pacjenta – 21 maja 2009 r. powołany w miejsce dotychczas działającego Biura Praw Pacjenta przy Ministerstwie Zdrowia. Jego zadaniem jest wzmocnienie roli pacjenta – otrzymał więc uprawnienia podobne przysługującym rzecznikowi praw obywatelskich. Rzecznik praw pacjenta może:

• przygotowywać projekty aktów prawnych

• występować o zmianę przepisów już obowiązujących

• żądać od prokuratury oraz policji informacji o zebranych przez nich materiałach w sprawach osób poszkodowanych w wyniku leczenia, które zwrócą się do niego

• powoływać biegłych

• zgłaszać wnioski, np. o przygotowanie niezbędnych ekspertyz

• żądać złożenia wyjaśnień, przedstawienia aktów każdej sprawy prowadzonej przez naczelne i centralne organy administracji państwowej i rządowej, oraz przez organizacje pozarządowe, społeczne czy zawodowe

• odmówić ujawnienia organom władzy publicznej nazwisk i innych danych osobowych pacjenta, który zwróci się do niego o pomoc.

Rzecznik odpowiedzialności zawodowej – działa przy każdej okręgowej izbie lekarskiej. W przypadku, kiedy zwróci się do niego poszkodowany pacjent, rzecznik ma prawo:

• wszcząć postępowanie przed sądem lekarskim i reprezentować w trakcie jego trwania poszkodowanego

• przesłuchiwać świadków i biegłych

• prowadzić postępowanie wyjaśniające, czy istnieją podstawy do przedstawienia lekarzowi zarzutów.

Źródło: „Gazeta Prawna”