Leczenie zębów z próchnicą przez długi czas wiązało się z dużą utratą zdrowych tkanek zęba wskutek borowania. Obecnie trend ten jest w odwrocie i dąży się do maksymalnego oszczędzania zdrowych tkanek zębów – na tym opiera się stomatologia minimalnie inwazyjna. W zębach mocno zniszczonych próchnicą rozległe borowanie okaże się najczęściej nieuniknione, jednak nawet w takich przypadkach można stosować fundamentalną zasadę stomatologii małoinwazyjnej, czyli takie zarządzanie próchnicą, aby przy minimalnej utracie tkanek zęba uzyskać maksymalną odpowiedź kliniczną. 

Poza wspomnianym oszczędnym usuwaniem zdrowych tkanek zęba w stomatologi małoinwazyjnej dba się także o:

• wczesną identyfikację czynników ryzyka próchnicy i ocenę ich niszczącego potencjału;

• zmniejszenie niszczącego wpływu tych czynników na tkanki zęba lub nawet wyeliminowanie tych czynników;

• zapewnienie warunków do regeneracji tkanek zęba poprzez zastosowanie odpowiednich środków miejscowych lub likwidację istniejących już zmian próchnicowych w celu zatrzymania i odwrócenia procesu niszczenia zęba.