Na tkankach jamy ustnej – śluzówce, języku, zębach – tworzy się biofilm. Jest on trwale związany z podłożem, na którym się osadza. Powstaje wskutek warstwowego wzrostu mikroorganizmów, które go tworzą, a otoczony jest zewnątrzkomórkowymi wielocukrami. 

Aby biofilm mógł powstać na zębach, bakterie potrzebują obecności na szkliwie osłonki nabytej, zwanej pelikulą. Tworzy się ona na zębach bardzo krótko po zakończeniu szczotkowania. Jest efektem osadzania się na szkliwie białek i glikoprotein znajdujących się w ślinie. Do takiej warstwy przyłączają się pierwsze bakterie – początkowo wykorzystują do tego dość nietrwałe siły fizyczne, ale z czasem przyleganie drobnoustrojów staje się trwałe. 

Ponieważ bakterie szybko namnażają się w biofilmie, toteż struktura ta bardzo szybko narasta i staje się coraz bardziej różnorodna pod względem gatunkowym. Ponadto biofilm dojrzewa, zostaje spojony zewnątrzkomórkowymi polimerami, a tworzące go mikroorganizmy mogą się ze sobą komunikować poprzez substancje regulatorowe. Biofilm jest więc bardzo złożoną strukturą. Znajdują się w nim między innymi bakterie powodujące próchnicę oraz choroby przyzębia. Warto o tym pamiętać i z tego powodu regularnie dbać o zachowanie higieny jamy ustnej na odpowiednim poziomie.