Rak płaskonabłonkowy to najczęściej występujący nowotwór w jamie ustnej. Stanowi aż ponad 90% przypadków wszystkich chorób nowotworowych obszaru oralnego. Ryzyko zachorowania na ten typ nowotworu wzrasta po 50. roku życia, a trzykrotnie częściej chorują mężczyźni w porównaniu do kobiet. Największą rolę w rozwoju tego typu nowotworu odgrywa palenie tytoniu – szacuje się, że 7-krotnie zwiększa ono ryzyko zachorowania w porównaniu do osób niepalących. Ważnym czynnikiem predysponującym do jego rozwoju jest przewlekłe drażnienie języka przez ostre krawędzie wypełnienia czy ukruszonych zębów.

Rak płaskonabłonkowy może występować w trzech postaciach:

• egzotroficznej – guz wygląda jak kalafior albo grzyb, widoczne są ogniskowe owrzodzenia i strupki;

• endofitycznej – nowotwór rośnie w głąb tkanek i doprowadza do ich naciekania; wygląda jak kraterowate owrzodzenie z wyniosłymi brzegami;

• egzoendotroficznej – stanowi połączenie poprzednich form wzrostu nowotworu.

Najczęściej rak płaskonabłonkowy lokalizuje się w obrębie języka. Notowany jest też w obszarze policzków, dziąsła górnego i dolnego, podniebienia miękkiego i twardego bądź w okolicy za trzonowcami.