Alkohol, szczególnie wysokoprocentowy, ma negatywny wpływ na tkanki. Wykazuje działanie toksyczne i kontaktowe – bezpośrednie oraz pośrednie.

W pierwszej kolejności i bezpośrednio uszkadza śluzówkę jamy ustnej. Staje się ona podrażniona, zwiększa się jej przekrwienie, dochodzi do obrzęku, a następnie do degeneracji komórek nabłonkowych. Mogą pojawić się również owrzodzenia śluzówki jamy ustnej. Alkohol pośrednio szkodzi tkankom jamy ustnej w taki sposób, że kiedy przedostanie się już do krwiobiegu, wraz z krwią ponownie dociera do tkanek obszaru oralnego i ma na nie negatywny „od wewnątrz”. Przyczynia się bowiem do strukturalnych zmian w komórkach śluzówki jamy ustnej oraz skutkuje uszkodzeniem organelli, w tym tak istotnych, jak mitochondria i retikulum endoplazmatyczne, które są silnie zaangażowane w najważniejsze etapy metabolizmu komórkowego.

Alkohol zaburza również wydzielanie śliny – co negatywnie przekłada się na zachowanie odpowiedniej higieny jamy ustnej – a także powoduje zmiany w pracy, strukturze i wielkości ślinianek. W stężeniu 96% alkohol ostatecznie prowadzi do zmian martwiczych i owrzodzeń w obszarze jamy ustnej.

Choć niektóre szkody spowodowane przez sporadyczny kontakt tkanek z alkoholem są odwracalne, to już nadużywanie trunków nieuchronnie prowadzi do trwałych nieprawidłowości, a także znacząco sprzyja rozwojowi nowotworów jamy ustnej.