Protezy ruchome, które mają odtwarzać funkcję i urodę uśmiechu, przy okazji nie mogą irytować ciągłym wypadaniem podczas jedzenia czy śmiechu. Muszą być zatem solidnie utrzymywane w jamie ustnej. Odpowiedzialne są za to różne siły.

Dzięki adhezji, czyli przyleganiu, uzupełnienie może ściśle przylegać do podłoża protetycznego, czyli tkanek jamy ustnej. Pomagają w tym siły kohezji, które wynikają z oddziaływań pomiędzy cząsteczkami tego samego materiału. O sukcesie leczenia protetycznego decydują również siły wytwarzane przez mięśnie jamy ustnej, a także siły ciężkości i tarcia. Te ostatnie pojawiają się podczas każdego ruchu jamy ustnej i czasem mogą być tak duże, że doprowadzają do wypchnięcia niestabilnej protezy poza obszar, w którym powinna się ona znajdować. Ważne są także siły wklinowania – to oddziaływania, które pojawiają się pomiędzy zębami filarowymi a samym uzupełnieniem protetycznym.