Abrazja jest to zużycie substancji lub struktury w następstwie procesu mechanicznego. W stomatologii termin ten oznacza patologiczne starcie tkanek zęba przez wielokrotnie powielane ruchy, czasem nie należą one do standardu zachowań. Zdarza się, że abrazja ma charakter zawodowy i jest następstwem nawyków powstających np. w miejscu pracy. Do tego typu ubytków abrazyjnych może doprowadzić nawyk trzymania gwoździ między zębami przez pracowników budowlanych czy dogryzanie nitki przez krawcowe.

W zależności od przyczyny zmiany abrazyjne mogą występować na powierzchni gładkiej lub przyszyjkowej zęba. Zdarza się również, że wykazują charakter rozlany.

Głównym czynnikiem sprzyjającym powstawaniu abrazji zębowej są nadmierne zabiegi higieniczne. Najczęściej jest to zbyt mocne i częste szczotkowanie. Jednak powodów jest znacznie więcej, bo abrazji może też sprzyjać nawet nadużywanie wykałaczek.

Aby uniknąć patologicznego, abrazyjnego starcia zębów, należy brać pod uwagę: technikę, czas szczotkowania czy miejsce w łuku zębowym, od którego zaczyna się ten zabieg. Ważny jest też rodzaj materiału, z jakiego wykonana jest szczoteczka (zbyt twarde włosie sprzyja utracie tkanek na powierzchni zęba), oraz wzór pęczków na główce szczoteczki, giętkość, długość jej uchwytu, pH i ilość zużytej pasty.

Należy również ograniczyć nadużywanie dodatkowych przyrządów do oczyszczania powierzchni międzyzębowej, takich jak: wykałaczki, szczoteczki międzyzębowe, szczególnie stosowane łącznie z pastą o wysokim współczynniku ścieralności.