Prawdy i mity o aparatach ortodontycznych

1. Leczenie ortodontyczne obniża ryzyko wystąpienia dolegliwości jamy ustnej - zdecydowanie tak. Pacjent, który nosi aparat ortodontyczny i koryguje wady zgryzu ma o ok. 50 – 80% mniej szans, że w przyszłości nękać go będą choroby przyzębia. Krzywy zgryz czy stłoczone zęby utrudniają naturalny proces samooczyszczania wnętrza jamy ustnej, zachodzący pod wpływem działania śliny. Kiedy zęby nie zachodzą na siebie, ślina dociera do wszystkich zakamarków jamy ustnej i utrudnia tworzenie nalotu na szkliwie.

2. Noszenie aparatu ortodontycznego boli – by skorygować kształt zgryzu konieczne jest działanie siły, a to może powodować nieprzyjemne odczucia związane z noszeniem aparatu. Jednak zastosowanie nowoczesnych systemów samoligaturujących zmniejsza dyskomfort noszenia aparatu.

3. Próchnica szybciej atakuje zęby z nałożonym aparatem – zęby psują się z powodu niedostatecznej lub niestarannej higieny jamy ustnej; i to niezależnie od prowadzonego leczenia ortodontycznego. Noszący aparat powinni szczególnie starannie czyścić zęby – służą do tego specjalne szczoteczki, które docierają nawet do trudno dostępnych miejsc i doczyszczają zęby również pod konstrukcją aparatu.

4. Noszenie aparatu to wstyd – dziś noszenie aparatu to dowód troski o swoje zdrowie i estetykę uzębienia; stało się nawet modnym trendem wśród młodych ludzi, którzy z dumą prezentują efekty leczenia ortodontycznego i aparaty o najmodniejszym wzornictwie. Ponadto osoby, które skorygowały zgryz nosząc aparat, dzięki równym zębom zyskują większą pewność siebie i mają mniej problemów ze znalezieniem atrakcyjnej pracy.

5. Leczenie aparatem u osób starszych jest nieefektywne – nie ma górnej granicy wiekowej do założenia aparatu. Faktem jest, iż u dzieci i młodzieży proces korygowania wad zgryzu przebiega szybciej, ponieważ młode organizmy znajdują się w fazie wzrostu. Leczenie ortodontyczne osób starszych pochłania więcej czasu, ale również jest skuteczne.

6. Nie ma przeciwwskazań do noszenia aparatu – owszem, są: rozległa próchnica, ubytki kostne w szczękach, zaawansowane choroby przyzębia. Przed założeniem aparatu trzeba wyleczyć zęby i stany zapalne przyzębia.

Źródło: „Gazeta Wyborcza”