Zęby można wybielać na różne sposoby – zarówno w warunkach domowych, jak i w gabinecie stomatologicznym. Najbardziej popularny sposób na usunięcie przebarwień zębów w domu to stosowanie past wybielających. Wskazane jest, aby była to jednocześnie pasta z fluorem, która wzmacnia szkliwo, gdyż w jamie ustnej cały czas przebiegają procesy demineralizacji i remineralizacji zębów.

Przy stosowaniu past nie uzyskuje się natychmiastowego efektu wybielenia, ponieważ znajdujące się na zębach przebarwienia ulegają stopniowemu starciu, a dzięki temu szkliwo staje się jaśniejsze.

Kolejny sposób, wybielanie nakładkowe z zastosowaniem pasków wybielających, jest bardzo popularny. Paski otrzymuje się u stomatologa. Zawierają one nadtlenek wodoru o stężeniu od 3,8 do 5,2 proc. Najczęściej cykle wybielania trwają 7 albo 14 dni, natomiast same paski nakłada się dwa razy dziennie po 30 minut.

Bardziej intensywne wybieranie nadtlenkiem wodoru o wysokim stężeniu może być przeprowadzone tylko w gabinecie stomatologicznym. Najczęściej jest to zabieg jednorazowy; trwa ok.30-60 minut. Jego zaletą jest, że daje natychmiastowy efekt rozjaśnienia koloru szkliwa; ale też niesie ze sobą ryzyko powikłań, jak na przykład przemijająca nadwrażliwość zębiny.

Zabiegu wybielania zębów nie wolno stosować zbyt często, gdyż zęby zaczął przybierać nieładny szary odcień, z którym nie da się już nic zrobić. Nie jest prawdą, że zęby można wielokrotnie wybierać silnymi preparatami. Taka opinia to wprowadzanie w błąd. Natomiast prawdą jest, że im ciemniejsze przed wybielaniem było szkliwo, tym po zabiegu efekt będzie bardziej spektakularny. Możliwość wybielenia zębów zależy od stopnia zażółcenia zębiny. Stomatolodzy uważają, że bezpieczny sposób na rozjaśnienie koloru szkliwa to dwa do trzech odcieni, nie więcej.

Nie należy stosować do wybielania zębów w warunkach domowych tak popularnego węgla aktywnego. Bo choć z uwagi na swoją chłonność jest to bardzo dobry środek na problemy żołądkowo-jelitowe i przy zatruciach, to chłonność ta może okazać się pułapką w sytuacji, kiedy węgiel aktywny będzie stosowany do wybielania zębów. Aktywność chłonna węgla nie jest bowiem selektywna – wyłapuje on z jamy ustnej nie tylko barwniki, ale również immunoglobuliny, dobre bakterie. Może to skutkować miejscowym zaburzeniem odporności oraz zdekompletowaniem mikroflory jamy ustnej.