Choroba refluksowa dotyka dorosłych i dzieci. To cofanie się treści żołądkowej do przełyku. Z uwagi na to, że treść ta zawiera już kwasy żołądkowe, jej kontakt z wyściółką przełyku nie pozostaje obojętny dla tej tkanki. Kwaśna treść oraz jej opary są również niebezpieczne dla zębów i dla śluzówki jamy ustnej – ponieważ wytrawiają szkliwo oraz podrażniają delikatny nabłonek wyściełający jamę ustną. Kwas żołądkowy ma bardzo niskie pH – ok. 2,0. Przedostanie się go do jamy ustnej obniża pH w tym obszarze, a to służy rozmiękczaniu szkliwa (wytrawianiu) i jego erozji kwasowej.

- Optymalne pH śliny powinno wynosić 7.2. Przy poziomie 5.5 zaczyna się już trawić szkliwo. Oznacza to, że im więcej kwasów trafia z żołądka do ust, tym większe ryzyko uszkodzenia zewnętrznej tkanki zębów. Szczególnie narażona na działanie kwasów jest strona językowa zębów tak zwana lingwalna, mniej strona policzkowa – mówi Romana Markiewicz, stomatolog.
Skutkiem tego jest większa podatność szkliwa na mikrouszkodzenia oraz próchnicę. Może też pojawić się nadwrażliwość zębów.
Aby zabezpieczyć szkliwo przed wpływem choroby refluksowej, należy:

• unikać szczotkowania zębów nawet przez 60 minut po wystąpieniu refluksu – gdyż szkliwo jest w tym czasie rozmiękczone i tarcie szczoteczką mogłoby je dodatkowo osłabić;

• po epizodzie refleksu koniecznie należy przepłukać jamę ustną letnią lub zimną wodą – aby wypłukać pozostałości kwasu i zneutralizować pH;

• sięgnąć po bezcukrowe gumy do żucia – dzięki temu pobudza się ślinianki do produkcji neutralizującej kwas śliny, lub przyjmować bezcukrowe leki zobojętniające poziom kwasów;

• sięgać po specjalistyczne pasty zawierające fluor – dzięki czemu uchroni się zęby przed demineralizacją i erozją kwasową;

• zmienić dietę: wyeliminować pikantne, tłuste i smażone jedzenie, cytrusy i wysoko słodzone napoje, w tym napoje gazowane, a także nabiał oraz ograniczyć picie soków owocowych (szczególnie cytrusowych).

Szkliwo wytrawione kwasem trzeba leczyć. Ale najistotniejsze jest wyleczenie choroby refluksowej.
– W tym przypadku konieczne jest leczenie zarówno schorzenia pierwotnego, czyli refluksu, jak i ubytków. Tym pierwszym powinien zająć się gastrolog. W przypadku leczenia stomatologicznego konieczne jest uzupełnienie ubytków, tj. założenie plomb lub uzupełnień protetycznych oraz remineralizacja szkliwa na nieuszkodzonych zębach. Niezbędna jest także kontrola mikroflory w jamie ustnej – mówi stomatolog.

Źródło: „Gazeta Lubuska”