Szczotkowanie zębów to najlepsza metoda zapobiegania próchnicy i schorzeniom przyzębia. Sekret siły tego prostego działania prewencyjnego ukrywa się w tym, że mycie zębów oczyszcza szkliwo z osadzonej płytki nazębnej.

Ujmując temat bardzo ogólnie można powiedzieć, że płytka nazębna złożona jest z resztek organicznych, które pozostały po posiłku, bakterii bytujących w jamie ustnej (i wprowadzonych tamże z pokarmem) oraz produktów przemian metabolicznych mikroorganizmów tworzących biofilm. Zatem, jeśli szczotkujemy zęby, usuwamy z nich wymienione, niekorzystne dla ich zdrowia składniki. Jeżeli zębów nie myjemy regularnie albo robimy to niestarannie, płytka nie jest usuwana, narasta, a kwasy bakteryjne zaczynają rozpuszczać szkliwo. Prowadzi to do jego demineralizacji, czyli ucieczki wapnia, fluoru i fosforu z mineralnej warstwy zębów. Skutkiem jest próchnica.

Po kilku dniach nieusuwania płytki nazębnej pojawia się paradoks: kiedy w szkliwie w najlepsze przebiega demineralizacja, w nieusuniętej płytce nazębnej zaczyna się proces odwrotny, czyli mineralizacja. Zatem: tkanka, która powinna z założenia być twardą i wytrzymałą na wiele lat – mięknie i zaczyna znikać i z czasem pojawia się w niej próchnica, natomiast nalot, który naturalnie w swej pierwotnej postaci jest miękki i powinien zniknąć ze szkliwa czym prędzej – twardnieje, zamienia się w strukturę, której szczotkowaniem już usunąć się nie da i narasta, skutkując chorobami przyzębia.

Aby uniknąć wystąpienia tego paradoksu, rada jest tylko jedna: dbać o higienę jamy ustnej – starannie i systematycznie. I okresowo sprawdzać efekty swoich wysiłków w gabinecie stomatologicznym na wizycie kontrolnej.

Źródło: Opracowanie własne