Ryzyko chorób jamy ustnej wzrasta przy chorej tarczycy. Sytuację tę może spowodować zarówno nadczynność, jak i niedoczynność tego gruczołu. Niedomagania tarczycy mogą skutkować w jamie ustnej takimi schorzeniami, jak:

• zapalenie przyzębia – z wypadaniem zębów włącznie;

• choroby dziąseł;

• zespół suchości błony śluzowej, pieczenia jamy ustnej (BMS - Burning Mouth Syndrome);

• częste infekcje bakteryjne;

• szybko postępująca próchnica.

Może też pojawić się makroglozja, czyli powiększenie języka

Choroby przyzębia częściej trafiają się osobom z nadczynnością tarczycy.

– Jeśli mamy zdiagnozowaną nadczynność, częściej powinniśmy poddawać się zabiegowi usuwania kamienia nazębnego tj. skalingowi. W ten sposób pozbędziemy się chorobotwórczego kamienia. Kluczowa jest także higiena, której podstawowym elementem powinny być pasty do zębów bogate w fluor, które remineralizują mikroubytki – mówi dr Romana Markiewicz, dentystka.

Nadczynność tarczycy powoduje też, że organizm zaczyna pozbywać się wapnia i fosforu, co osłabia kości, powoduje ich kruchość i łamliwość oraz prowadzi do wypadania zębów z przyzębia. Jeśli osoba z nadczynnością tarczycy chce skorzystać z zabiegu implantologicznego, poza wyregulowaniem pracy gruczoły tarczycowego konieczne będzie odtworzenie kości i wyleczenie osteoporozy. Wskazana jest też suplementacja wapniem i fosforem oraz witaminami D i K, które ułatwiają remineralizację kości.

Niedoczynności tarczycy może z kolei towarzyszyć wspomniany wyżej zespół pieczenia jamy ustnej BMS.

- BMS u osób z niedoczynnością jest schorzeniem wtórnym. Oznacza to, że jego terapia powinna objąć przede wszystkim leczenie niedoczynności tarczycy, a także wykluczenie innych przyczyn: psychogennych, gastrologicznych, neurologicznych czy alergicznych. W celu zmniejszenia objawów można jednak wprowadzić leczenie łagodzące – mówi dr R. Markiewicz.

Leczenie łagodzące polega na przyjmowaniu witamin z grupy B oraz stosowaniu płukanek i innych środków, które nawilżają śluzówkę, pokrywają ją cienkim filmem ochronnym i zwiększają wydzielanie śliny. Wykorzystuje się tu łagodzące działanie siemienia lnianego, kwiatu malwy czy rumianku. Konieczna będzie także modyfikacja diety i wyeliminowanie ostrych przypraw, a w razie zaostrzenia się objawów – stosowanie środków miejscowo znieczulających.

Źródło: “Polska Głos Wielkopolski”