Nie dziwmy się, że próchnica panoszy się po naszym kraju, aż miło, a jej odmiana butelkowa, która staje się preludium do próchnicy towarzyszącej człowiekowi przez całe życie, to jeden z najpoważniejszych problemów zdrowotnych u niemowląt. Dieta człowieka żyjącego w XXI wieku obfituje bowiem w cukier: pod każdą możliwą postacią.

Przeciętny Polak zjada (najczęściej nieświadomie) codziennie (!) 32 łyżeczki cukru. Niemożliwe? Możliwe. Wystarczy wziąć kalkulator do ręki i, posługując się prostymi działaniami matematycznymi, zsumować ilości cukru podawane przez producentów na opakowaniach. Ważne, aby dodać wszystkie rodzaje cukru – również tego, który występuje pod postacią syropu glukozowo-fruktozowego, fruktozy, glukozy czy laktozy. Pamiętajmy, że cukier jest dodawany do prawie wszystkich potraw – także tych o konkretnych smakach: wędlin, zup czy dań gotowych – pod postacią sacharozy lub innych form węglowodanów, np. skrobi. Jego zadaniem jest zrównoważenie nadmiernie słonego smaku lub współudział w nadawaniu produktowi spożywczemu odpowiedniej objętości i wagi.

Jeśli przyjmie się, że przeciętna kostka cukru waży 5 g, okaże się, że z ilości cukru spożywanego, którą uzyskamy po zsumowaniu i przeliczeniu na białe prostopadłościany, moglibyśmy codziennie zbudować ładną piramidkę.

Eksperci alarmują, że ilość zjadanego cukru (także tego w postaci ukrytej) będzie się zwiększać, ponieważ lubimy słodki smak, jesteśmy przyzwyczajani do niego od dzieciństwa, a następujące po spożyciu produktu z cukrem miłe poczucie błogostanu przyrównywane jest do narkotycznego transu. Cukier, niestety, z przyprawy, którą był jeszcze kilkaset lat temu, stał się najtańszą i najłatwiej dostępną używką. A każda używka stosowana w nadmiarze uzależnia. Cukier również.

Cukier pod postacią glukozy jest nam potrzebny do życia, ponieważ dostarcza energii napędzającej metabolizm każdej komórki w każdej istocie żywej. Jednak nie jest nam potrzebny w ilościach, które serwujemy sobie na co dzień, łasuchując i dogadzając podniebieniu a nie rzeczywistym potrzebom ustroju. I dla przypomnienia: nadmiar cukru jest łatwo magazynowany – pod postacią tkanki tłuszczowej.

Sposobem na zdrowe zęby, nieotłuszczone trzewia i glikemię w normie jest właściwa dieta – najlepiej taka, w której żywność przetworzona i wzbogacona cukrem nie ma racji bytu; oraz pokochanie wytrawnego smaku zwykłej wody.

Źródło: „Dziennik Gazeta Prawna”