Cukier jest czynnikiem najlepiej służącym rozwojowi próchnicy. Nie on bezpośrednio, ale kwaśne produkty przemiany materii, które powstają, kiedy bakterie próchnicotwórcze zasiedlające jamę ustną wykorzystują cukier dostarczany z pożywieniem do podtrzymania swoich procesów życiowych. Dieta bez cukru byłaby zatem najzdrowszą dla zębów. Cukru nie da się jednak całkiem wyeliminować – ponieważ znajduje się on nawet w produktach typu wędliny, konserwy, a w naturalnej postaci zawierają go owoce. Można jednak wyeliminować cukier biały z diety, zastępując go słodzikiem, np. ksylitolem, a zamiast słodyczy czy chipsów (również zawierających cukier biały) do schrupania brać marchewkę, kalarepę lub różyczki kalafiora. Zimą można sięgnąć po jarmuż – zielone, sztywne listki chrupiemy na surowo lub panierujemy w bułce albo mące i smażymy przez kilka minut na patelni, jak kotlety. Wprawdzie mąka i bułka też zawierają węglowodany, ale są to związki złożone, które przez bakterie próchnicy się są tak szybko wykorzystywane, jak cukier pochodzący z ciastek czy batoników. Jarmuż ma tę zaletę, że jest tani. A do tego niskokaloryczny, dostępny zimą i bogaty w witaminę K i żelazo.

Zamiast słodkich napojów sięgajmy po wodę lub niesłodzone herbaty ziołowe albo zieloną. Herbaty dostarczą witamin oraz zbawiennie wpłyną na stan śluzówki jamy ustnej. Aby urozmaicić smak wody można do niej dodać plasterek ogórka (działa zasadotwórczo) lub korzenia imbiru (ma właściwości antybakteryjne). Dodatek cytryny również poprawia smak wody, ale zawarte w owocu kwasy osłabiają szkliwo podobnie jak te, które wytwarzane są przez bakterie próchnicotwórcze. Należy zatem unikać długiego kontaktu wody cytrynowej z zębami.

Źródło: „Polska Głos Wielkopolski”