Dzięki doświadczeniom, które przeprowadza Giles Story, pracownik naukowy na wydziale ekonomii behawioralnej w Imperiał College London i University College London, wiemy, dlaczego niektórzy, pomimo tego, że odczuwają strach przed dentystą, wolą bez zwłoki podjąć leczenie zębów. Z badań naukowca wynika bowiem, że oczekiwanie na ból jest przez wielu ludzi uznawane za gorszą katorgę niż sam ból.

Eksperyment, o którym mowa, jest prosty: uczestnicy mają możliwość wyboru, czy chcą doświadczyć bólu większego, ale natychmiast, czy też wolą doznać bólu mniejszego, lecz czekając na bodziec przez 15 minut. Ból wywoływany jest przez impulsy elektryczne o ściśle kontrolowanym natężeniu, które podrażniają zakończenia nerwowe na dłoni. Przez odbiorcę ból odczuwany jest – w zależności od zastosowanego natężenia impulsu w skali 1:10 – od delikatnego mrowienia po uczucie przypominające silne ukąszenie owada.

Statystyki wskazują, że aż 70 proc. uczestników badania wybiera opcję odczuwania bólu silniejszego i natychmiast. Tylko nieliczni decydują się oczekiwać na słabsze doznanie przez kwadrans. Wynika więc z tego, że groza, jaką budzi świadomość, że czeka nas bolesne doznanie, jest silniejsza, niż samo doświadczanie bólu – to dlatego wielu z nas woli ów ból przeżyć od razu i mieć ten problem za sobą.

Badanie było też prowadzone pod kątem obserwacji, jak będą zachowywać się ludzie, kiedy dostaną do wyboru, czy pójść do dentysty od razu i wykonać zabieg, który zlikwiduje ból zęba, czy też umówić się tylko na wizytę i czekać na termin zabiegu. Okazało się, że jeśli leczenie dentystyczne było nieuniknione, większość wolałaby mieć je za sobą jak najszybciej, choć teoretycznie wizytę można przełożyć lub zwyczajnie z niej zrezygnować, licząc, że nieprzyjemne efekty zdrowotne same się jakoś rozwiążą. Co ciekawe: odkładanie wizyty przez kilka miesięcy nie podnosi w tym czasie strachu przed leczeniem do niewyobrażalnych rozmiarów. Naprawdę zaczynamy się bać dopiero na krótki czas przed samym zabiegiem.

- Poczucie grozy narasta wraz z czasem oczekiwania, ale wzrost ten, jak można się domyślać, nie jest liniowy. Krótki okres oczekiwania bardzo podnosi poziom strachu, natomiast dalsze czekanie ma mniejszy wpływ na jego poziom. Wygląda na to, że ludzie boją się znacznie bardziej na dzień przed danym zdarzeniem niż wówczas, gdy dzieli ich od niego kilka tygodni. Groza narasta w tempie wykładniczym w miarę przybliżania się zdarzenia w czasie – wyjaśnia Giles Story.

Źródło: „Harvard Business Review”