Każdy organizm to skomplikowana maszyneria, której elementy są połączone szeregiem zależności funkcjonalnych i strukturalnych oraz które poddawane są działaniu czynników środowiska zewnętrznego. Z tego powodu ustrój powinien być traktowany nie jak zlepek wielu różnych samodzielnych części, lecz jak całość, w której niedomaganie jednego fragmentu pociąga za sobą konsekwencje dla działania innych elementów. Nurt, w którym zjawiska i rzeczy traktuje się całościowo, zwany jest holizmem. Od niego bierze nazwę i ideę stomatologia holistyczna, czyli coraz bardziej popularny trend, w którym uwzględnia się związki pomiędzy zdrowiem jamy ustnej a resztą ustroju oraz powiązania z wpływem czynników zewnętrznych i wewnętrznych. W praktyce oznacza to, że jeśli dentysta u pacjenta zauważy zmiany erozyjne na zębach, nie tylko zajmie się naprawą uszkodzeń i wzmacnianiem szkliwa, lecz także zainteresuje się dietą pacjenta, jego stylem życia i nawykami. Postara się znaleźć i wyeliminować przyczynę uszkodzeń, a przez to zapobiec poważnym, dalekim konsekwencjom erozji, jak choćby zaburzeniom zgryzu spowodowanym nieprawidłowym rozkładem sił podczas rozdrabniania pokarmu ukruszonymi zębami.

Gabinety stomatologii holistycznej pojawiają się od niedawna także w Polsce. Dzięki holistycznemu podejściu specjalistów pacjent wiele zyskuje, ponieważ często udaje się tylko w ten sposób znaleźć rozwiązanie problemów o charakterze nawrotowym czy destrukcyjnym. Na przykład: uporczywe szumy uszne o niewyjaśnionej etiologii mogą być skutkiem nieprawidłowości w funkcjonowaniu stawów skroniowo-żuchwowych. Tę dysfunkcję z kolei mogły spowodować zaburzenia zgryzu powstałe po utracie zęba z nieleczonym stanem zapalnym. Innym przykładem holistycznego podejścia w stomatologii jest zalecenie skrupulatnej profilaktyki próchnicy i chorób przyzębia dla osób zagrożonych zawałem lub udarem, ponieważ istnieje ścisły związek między nieleczonymi chorobami jamy ustnej a szybszym odkładaniem się blaszek miażdżycowych.

Źródło: Opracowanie własne