Korony protetyczne nakładane na zęby to jedna z alternatyw leczenia, kiedy ząb jest już na tyle zniszczony, że zakładane w ubytki plomby już się nie trzymają albo ulegają wykruszeniu czy ułamaniu. Korony protetyczne zakłada się na zęby znacznie zniszczone, ale takie, które kwalifikują się jeszcze do leczenia a nie do usunięcia. Korona przypomina nakładkę, którą umieszcza się na tym, co pozostało z zęba.

Aby leczenie przy użyciu koron było możliwe, dentysta musi ząb oszlifować. Zabieg ten przeprowadzany jest w znieczuleniu miejscowym, dlatego jest bezbolesny. Kiedy z zęba pozostaje już tylko niewielki fragment, dentysta przygotowuje wycisk protetyczny, na bazie którego specjalista technik przygotowuje idealnie dopasowaną koronę.

Okres oczekiwania na gotową koronę to zazwyczaj najtrudniejszy czas dla pacjenta. Aby zamaskować uszkodzony, oszlifowany już ząb, dentysta może nałożyć nań tymczasową koronę, pod którą znajdzie się kikut dawnej naturalnej korony zęba.

Gotową koronę dentysta mocuje na stałe na zębie. Od naturalnych zębów różni ją jedynie materiał, z którego została wykonana. Estetyką i wyglądem przypomina do złudzenia twór naturalny, choć najczęściej protezy te są wykonywane z porcelany na podbudowie stalowej. Stal stomatologiczna tworzy rdzeń korony. Na ten rdzeń napalana jest porcelana; metal staje się niewidoczny. Podbudową do koron może być też złoto – z uwagi na jego działanie przeciwpróchnicowe, albo cyrkon o odcieniu zbliżonym do koloru porcelany – materiał ten jest korzystny dla tkanek zęba. Korony mogą być też zakładane na implant.

Źródło: „Express Bydgoski”