Pregoreksja – terminem tym określana jest anoreksja wykrywana u kobiet w ciąży. Panie głodzą się, aby zachować ładną figurę. Tymczasem powiększający się brzuch przyszłej mamy jest jak najbardziej naturalnym skutkiem rozwoju i wzrostu płodu.

Pregoreksja jest wyjątkowo szkodliwym zaburzeniem odżywiania, ponieważ jej skutki dotykają nie tylko przyszłej mamy, ale także rozwijającego się dziecka. 9-cio miesięczny czas oczekiwania na potomka to okres, kiedy przyszła mama powinna szczególnie dbać o to, aby w jadłospisie znalazła się wartościowa żywność o odpowiednich walorach odżywczych i dostarczająca właściwej dawki witamin i minerałów. Tylko dobrze zbilansowana dieta i – co równie istotne – pożywienie w ilości pozwalającej na zaspokojenie potrzeb dziecka oraz jego mamy mogą zapewnić prawidłowy rozwój płodu oraz zagwarantować zdrowie, w tym zdrowe zęby, kobiecie oczekującej potomka.

Kobiety będące w ciąży, cierpiące na anoreksję mogą doprowadzić do skrajnego wyniszczenia swojego organizmu, a w konsekwencji również do silnego zaburzenia rozwoju płodu. U noworodków, których matki były pregorektyczkami, obserwuje się niską wagę urodzeniową, bywa, że stwierdzane są deformacje ciała albo niedorozwój określonych struktur (w tym tworzących aparat żujący). U dzieci pregorektyczek notuje się zaburzenia oddychania i łaknienia, są one dużo słabsze od innych maluchów, których matki nie miały zaburzeń odżywiania podczas ciąży. Dzieci pregorektyczek podczas dalszych lat życia charakteryzują się słabszym rozwojem, obserwuje się u nich też osłabienie tkanek mineralnych. Ciążowa anoreksja może znacząco wpłynąć na powstanie mało wytrzymałego szkliwa, dlatego dziecko za obsesyjne pragnienie zachowania ładnej figury matki może zapłacić podatnością na próchnicę czy nieprawidłowościami w rozwoju zębów.

Źródło: Opracowanie własne