Szyny zgryzowe to konstrukcje, które stosuje się w leczeniu parafunkcji, nawyków, bólów głowy wywołanych przez wady zgryzu, oraz w profilaktyce schorzeń jamy ustnej i wspomagająco przy leczeniu bruksizmu. Używa się ich u pacjentów mających zazwyczaj pełne uzębienie. Konstrukcje te pokrywają powierzchnie zwarciowe, wymuszając lepsze warunki zgryzowe oraz chroniąc przed ścieraniem szkliwa i uszkodzeniami tkanek wynikającym z wymienionych wyżej schorzeń. Likwidują napięcia mięśniowe, które powstają na skutek parafunkcji i bruksizmu. Celem ich zastosowania jest odzyskanie stanu wygody przez aparat żujący, zachowanie uzyskanej poprawy warunków zwarciowych oraz pomoc w zaadaptowaniu się do nowego ułożenia żuchwy względem szczęki. Szyny zgryzowe nie mogą przeszkadzać w jedzeniu ani w wymowie. Ważne jest też, by estetyka ich wykonania była na bardzo wysokim poziomie.

Szyna stabilizująca – to konstrukcja noszona w nocy i okresowo w ciągu dnia w momentach pobudzenia emocjonalnego. Stomatolodzy zalecają jej noszenie nawet na okres dwóch lat.

Szyna repozycyjna nie powinna być noszona dłużej niż 8 tygodni, przy czym nosi się ją całodobowo i wyjmuje jedynie na czas zabiegów higienicznych.

Szyny zgryzowe wykonane są z materiału syntetycznego, zazwyczaj przezroczystego akrylu lub też z silikonu. Powinny to być polimery sztywne.

Szyny zgryzowe wytwarza się na bazie modelu, który powstaje z wycisku pobranego w jamie ustnej pacjenta.

Źródło: Opracowanie własne