Przyczyny bezzębia:

• następstwa próchnicy,
• choroby przyzębia.

Po utracie lub usunięciu zęba w zębodole tworzy się skrzep, który stopniowo pokrywa tkanka łączna. Po kilku miesiącach zębodół wypełnia się kością, zaokrągla i pokrywa zbitą błoną śluzową.

Zadania protez całkowitych:

• przywrócenie funkcji żucia,
• umożliwienie poprawnej artykulacji,
• zapewnienie ładnego wyglądu uzębienia.

Proteza całkowita nie może zastąpić naturalnego uzębienia, gdyż nigdy całkowicie nie przywróci jego funkcji (do jej pełnej sprawności niezbędne są zęby naturalne).

Protezy całkowitej nie można oprzeć na zębach jak to jest w przypadku protez częściowych. Utrzymuje się ona jedynie dzięki właściwościom swej budowy (współpracy z tkankami, mięśniami i błoną śluzową oraz umocowaniom brzegów protezy).

Wykonanie protezy całkowitej:

• badanie pacjenta,
• pobranie wycisków: sytuacyjnego (w bezruchu jamy ustnej) i czynnościowych (podczas ruchu),
• wykonanie szablonów zgryzu na wyciskach czynnościowych,
• ustalenie relacji między szczęką a żuchwą,
• umieszczenie w artykulatorze – mechanizmie, który odtwarza ruchy szczęk,
• wstawienie sztucznych łuków zębowych,
• przymierzenie protezy woskowej,
• zamienienie wosku na tworzywo sztuczne,
• ponowne umieszczenie w artykulatorze,
• umieszczenie protezy w jamie ustnej,
• badanie zdolności czynnościowych protezy i jej ewentualna korekta.

Nie powinno się:

• używać protez gotowych,
• używać kleju do umocowywania protezy w jamie ustnej.