Jedną z chorób cywilizacyjnych jest próchnica. Jej etiopatogeneza jest niezwykle złożona. Pojawienie się próchnicy i jej przebieg uzależnione jest od szeregu czynników:

• kreowanych przez jednostkę – np. styl życia, wrodzone predyspozycje, staranność i systematyczność higieny jamy ustnej, przestrzeganie założeń profilaktyki stomatologicznej;

• makrosystemowych – społeczno–ekonomicznych, politycznych, kulturowych, organizacyjnych.

Wypadkowa tych czynników tworzy właściwy obraz choroby – w odniesieniu do jednostki albo do populacji. W przypadku jednostki stan zdrowia zębów zależy od obu rodzajów czynników: indywidualnych oraz systemowych. Działalność stomatologów ma, wg wyników badań, stosunkowo niewielki wpływ na zachowanie zdrowia zębów; szacuje sie, że tylko 15% zdrowia uzębienia zależy od interwencji medycznej. Sami dentyści tylko w niewielkim stopniu mogą wpłynąć na poprawę zdrowia aparatu żującego, jeśli będzie brakować zainteresowania ze strony pacjentów oraz poprawy warunków systemowych. Bo to od poprawy tych ostatnich zależy zmiana świadomości jednostki, a w efekcie polepszenie zdrowia jej uzębienia.

Źródło: „Gazeta Lekarska”