Dentysta coraz częściej wykrywa oznaki nadmiernego stresu obciążającego organizm pacjenta. Powód tego jest prosty: coraz częściej chodzimy do dentysty nie tylko z bólem zębów, ale też coraz częściej się stresujemy. Ze statystyk wynika, że aż 20 proc. Polaków deklaruje, iż żyje w ciągłym stresie.

Stres w jamie ustnej manifestuje się nie tylko bruksizmem i zgrzytaniem zębami, ale także napiętymi mięśniami twarzy, zaburzeniami działania stawu skroniowo-żuchwowego, owrzodzeniami, większą podatnością na infekcje. Z uwagi na to, że stres wywołuje w tkankach jamy ustnej tak poważne skutki, można o nim powiedzieć, że jest to obecnie poważny problem stomatologiczny. Stres bowiem nie tylko skłania do mocniejszego mimowolnego i nieświadomego zaciskania zębów, ale wywołuje również zaburzenia w wydzielaniu śliny – powstaje jej mniej i zmienia się jej skład. Obecnie wiadomo, że długotrwały stres może prowadzić do kserostomii, czyli suchości jamy ustnej.

Stres zaburza także działanie układu odpornościowego, co z kolei sprzyja zakażeniom dziąseł i przyzębia oraz powstawaniem bolesnych aft.

Najlepszy sposób na stres to zlikwidowanie jego źródła. Jeśli jest to niemożliwe, wówczas należy stres oswoić – nauczyć się technik relaksowania się i unikać sytuacji, które mogą być źródłem niepokoju. Bardzo dobrym wspomaganiem w radzeniu sobie ze stresem jest też psychoterapia. W niektórych przypadkach może ona okazać się kluczem do rozwiązania wielu stomatologicznych problemów pacjenta.