Kiedy choruje miazga zęba, stomatolog musi przeprowadzić badanie przedmiotowe i podmiotowe, aby trafnie ocenić zagrożenie dla tkanek oraz podjąć właściwe leczenie. Wykonanie pełnego badania jest istotne, ponieważ niektóre choroby jamy ustnej dają podobne objawy, ale ich przyczyna pozostaje całkowicie różna. Podczas badania stomatolog musi wziąć pod uwagę objawy subiektywne i obiektywne. Te pierwsze to takie, które dentysta poznaje z opisu pacjenta: o tym, jak boli, jak często, gdzie boli, gdzie ból promieniuje. Tu konieczna jest znajomość nazewnictwa różnych rodzajów bólu oraz wiedza na temat tego, że nie każdy ból odczuwany w okolicach jamy ustnej lub uzębienia może pochodzić właśnie stamtąd. Subiektywne odczucie bólu promieniującego skądś w kierunku lewej części żuchwy może być bowiem sygnałem o niedotlenieniu serca, a nawet może być objawem zawału; z kolei bóle promieniujące z głowy do zębów mogą być symptomami migreny. Ważne jest, aby podczas badania jak najdokładniej opisać dentyście odczuwane dolegliwości.

Objawy subiektywne nie powinny być lekceważone przez stomatologa. Powinny być jednak poparte badaniem przedmiotowym, które dostarcza informacji o objawach obiektywnych.

Objawy obiektywne to takie, które dentysta stwierdza po przeprowadzeniu badań. W przypadku diagnozowania chorób miazgi stomatolog wykonuje:

• badanie wzrokiem i dotykiem – wykonywane jest przy użyciu lusterka i zgłębnika w celu oceny stopnia oraz rozległości zmian próchnicowych;

• badanie żywotności miazgi – dentysta sprawdza reakcje miazgi na bodźce termiczne i elektryczne oraz ocenia tzw. próg pobudliwości, czyli reakcję miazgi na najsłabszy z bodźców;

• badanie radiologiczne – umożliwia ocenę wielkości jamy zęba, wykrycie patologii w miazdze, ubytków wyrostka zębodołowego, zaników tkanek wokół zęba, dostarcza informacji o liczbie i przebiegu kanałów korzeniowych;

• badanie kondycji tkanek okołowierzchołkowych zęba – stomatolog palpacyjnie sprawdza wrażliwość i tkliwość tkanek błony śluzowej jamy ustnej na dotyk i opukiwanie oraz pojawienie się drżenia w wierzchołku korzenia zębowego.

Źródło: Opracowanie własne