Badanie zęba, prowadzące do rozpoznania próchnicy, może przybiegać w różny sposób:

• Stomatolog za pomocą lusterka i zgłębnika dentystycznego ogląda zęby – wszystkie przebarwienia traktuje jako potencjalne miejsca rozwoju próchnicy. Jeśli przebarwienia te można usunąć za pomocą szczoteczki do zębów, to oznacza, że nie są zmianami prowadzącymi do próchnicy.

• W niektórych przypadkach ciężko odróżnić próchnicę od przebarwień. Wtedy stomatolog bada zmianę zgłębnikiem – o obecności próchnicy świadczy ból podczas badania, zahaczanie zgłębnika o powierzchnię zęba, a także pozostałości pokarmów w tym miejscu.

• Czasami lekarz nawierca zęba wiertłem różniczkowym.

• Czasem do zdiagnozowania próchnicy potrzebne jest zdjęcie rtg i zimne światło (diafanoskopia) – szczególnie w przypadku próchnicy na powierzchniach stycznych zębów bocznych.

• W przypadku osób o małej podatności na próchnicę stosuje się rozpoznanie wyczekujące (odłożne). Konieczne jest wtedy dbanie o higienę jamy ustnej i częste kontrole u stomatologa.

Rozpoznanie próchnicy w zaawansowanym stopniu rozwoju jest bardzo łatwe. Znacznie trudniejsze jest rozpoznanie jej w początkowym okresie lub w miejscach ciężko widocznych (np. na powierzchniach stycznych). Szybkie postawienie diagnozy jest niezmiernie ważne, gdyż wczesne rozpoczęcie leczenia zapobiega rozwojowi próchnicy i uszkodzeniu tkanek zęba.

Źródło: Opracowanie własne