Demastykacja, atrycja, abfrakcja to terminy brzmiące dość tajemniczo, lecz wszystkie odnoszą się do procesów zużycia zębów.

• Demastykacja określa stracie zębów spowodowane przeżuwaniem pokarmów. Jest to proces całkowicie naturalny, obejmujący powierzchnie żujące i sieczne. Postęp starcia powierzchni zębów zależy od indywidualnej abrazyjności (właściwości ściernych) pożywienia. Może się zdarzyć, że demastykacja wystąpi w postaci patologicznej jako skutek żucia nietypowego pożywienia, np. orzecha.

• Atrycja, to fizjologiczne, postępujące wraz z wiekiem zużycie tkanek twardych zęba w następstwie kontaktu zęba z zębem. Przebiega bez obecności substancji obcych. Sytuacja ta ma miejsce podczas zaciskania zębów, do czego dochodzi w procesie połykania pokarmu, mówienia czy noszenia ciężkich przedmiotów (odruchowo wtedy zaciskamy zęby).

• Abfrakcja określa umiejscowione na granicy szkliwno-cementowej ubytki klinowe o ostrych brzegach. Zmiany te spotykane są na pojedynczym zębie lub na niesąsiadujących ze sobą zębach.