Instytucją, która na mocy ustawy z 17 maja 1989 r. o izbach lekarskich jest zobowiązana do sprawowania nadzoru i pieczy nad należytym wykonywaniem obowiązków przez lekarzy jest samorząd lekarski, a w szczególności izby lekarskie. Zawód lekarza i lekarza dentysty cieszy się społecznym uznaniem i dotyczy wartości nadrzędnych, jakimi są życie oraz zdrowie ludzkie. Dlatego każdy przedstawiciel profesji lekarskiej ma obowiązek sumiennie i należycie wykonywać swoją pracę.

Samorząd lekarski ma prawo do :

• weryfikowania wiedzy lekarskiej i wydawania opinii o jego przygotowaniu zawodowym;
• kierowania lekarzy na przeszkolenie w przypadku stwierdzenia luk w wiedzy czy w przygotowaniu zawodowym;
• zawieszania prawa do wykonywania zawodu;
• wydania decyzji o ograniczeniu w wykonywaniu pewnych czynności medycznych przez lekarza.

W przypadku, gdy istnieje podejrzenie, iż lekarz nienależycie wykonuje swoje obowiązki lub jego przygotowanie zawodowe jest niedostateczne, samorząd ma prawo powołać komisję złożoną z lekarzy o odpowiednich kwalifikacjach zawodowych. Lekarz, który dostanie wezwanie na komisję samorządową, ma obowiązek stawić się na posiedzenie. Nieusprawiedliwiona nieobecność wezwanego może skutkować wydaniem przez komisję uchwały o zawieszeniu go w czynnościach zawodowych albo ich ograniczeniu. Wezwany ma prawo uczestniczyć w obradach komisji podczas rozpatrywania jego sprawy. Samo postępowanie w sprawie ma charakter poufny. W przypadku, kiedy komisja wydaje decyzję o skierowaniu wezwanego lekarza na przeszkolenie uzupełniające, ma on obowiązek uczestniczyć w tym przeszkoleniu i pokryć jego koszty.

Jeśli wezwanym jest lekarz, u którego stwierdzono chorobę alkoholową, wówczas sam fakt występowania u wezwanego choroby alkoholowej nie może być jedyną przesłanką do skierowania go na przeszkolenie uzupełniające (ponieważ choroba alkoholowa nie uzasadnia podejrzenia niedostatecznego przygotowania zawodowego). Komisja może jednak w takim przypadku wydać orzeczenie o niezdolności do wykonywania zawodu albo o ograniczeniu w wykonywaniu pewnych czynności medycznych.

Źródło: „Gazeta Prawna”